Begonvil
(Bougainvillea spectabilis Willd.)
Begonvil (Bougainvillea), gecesefasıgiller (Nyctaginaceae) ailesine mensup, tırmanıcı-yayılıcı özellikte, odunlu bitkidir. Yapraklarını dökmeyen ya da kısmen döken bitki, hemen hemen tüm yıl boyunca çiçek açabilir. Cins, beş türle temsil edilir.
("Bougainvillea x buttiana Holttum & Standl.")
Gelinduvağı(Bougainvillea spectabilis Willd.)
("Bougainvillea peruviana Bonpl.")
("Bougainvillea speciosa Schnizl.")
Begonvil((Bougainvillea spectabilis Willd.))
Anayurdu Ekvator bölgesi, Orta
Brezilya ve Güney Amerika olan
begonvil; adını, bitkiyi 1768 yılında
Brezilya'da keşfeden ve Avrupa'da
tanınmasını sağlayan Fransız
amiral, matematikçi ve kâşif Louis
Antoine de Bougainville'den almıştır.
‘Konsolos çiçeği’ veya ‘Rodos
sarmaşığı’ da denilen bitki, Kuzey
Kıbrıs'ta ‘Cemile’ adıyla bilinir. Ülkemizde,
Ege ve Akdeniz bölgesinin
simgesel süs bitkisidir.
Ülkemizde, özellikle don olaylarının
yaşanmadığı, Ege bölgesinin
güneyi ve Akdeniz bölgesinin kıyı
kesimlerinde oldukça sağlıklı şekilde
yetiştirilmektedir. Kıyı kesimlerindeki
eğimli alanlarda da yetiştirilebilir.
İstanbul gibi kışın kısmen
soğuk geçtiği yerlerde, güney cephedeki
balkon, teras ve pencereler
de uygun yetişme yerleridir. Dış
mekânda ise en güzel örnekleri,
Adalar'da görülür.
Bitkinin gövdesinden çıkan dikenler,
herhangi bir desteğe tutunup
sarılarak tırmanmasına yardımcı
olur. Yaprakları, 3-4 cm
boyunda ya da az daha büyük, kenarları
düzdür. Soğuk kış aylarında,
yaprakların ucu bronzlaşabilir.
Bitki, kuruyan yapraklarını dökerek
kendini yeniler.
Begonvilin cezbedici renklerdeki
çiçekleri aslında, “brakte” denilen
ve renk değiştirme özelliği olan
bir grup yapraktır. Çiçekleri, mor,
pembe, kırmızı, beyaz renklerde
açar ve uzun süre canlılığını korur.
Bitkiye kırmızı rengini, ‘’betasiyanin”
denilen karmaşık yapıdaki
aromatik bileşikler verir.
Begonvil anayurdundaki doğası
gereği, bol güneş ışığını sever. Bu
sebeple bitki, günde en az 5-8 saat
güneş ışığı alabileceği yerde konumlandırılmalıdır.
Aynı zamanda
rüzgârların etkisinden de korunmalıdır.
Ilıman iklim bitkisi olduğundan,
kışın soğuk geçtiği yörelerde
iç mekânda yetiştirilir. Ancak, ortamın
havadar olması gereklidir;
havasız kaldığı takdirde çiçeklerini
dökmeye başlar. Bu nedenle bulunduğu
ortamın, düzenli olarak havalanmasına
özen gösterilmelidir.
Toprak özellikleri bakımından,
hafif ve besin değerleri zengin
olan, süzek bahçe toprağını tercih
eder. Bitkinin sulama düzenine dikkat
edilmelidir. Eğer çok sulanırsa
çiçeklerini döker. Sulama sıklığının
azaltılması veya düzensizleşmesi
durumunda, varlığını devam ettirmek
için strese girerek daha fazla
çiçeklenmeye başlar. Bu da bitkiyi
yorar ve güçsüzleşmesine yol açar.
Begonvilin budanma işlemi
için en uygun zaman, ilkbahar ile
sonbahar arasındaki dönemdir. İlkbahar
başında ya da kış sonunda
yapılacak budama, bitkiyi olumsuz
etkiler. Ancak, bu uygulamanın bir
istisnası olarak; bodur begonvillerin
budama işlemi, kış sonuna doğru
yapılır. Doğru şekilde uygulanan
budama işlemi, bitkinin hem sağlıklı
gelişimini sağlar; hem de bir
sonraki yıl daha çok çiçek açarak,
daha iyi performans göstermesine
yardımcı olacaktır.
Begonvilin önemli yapısal özelliklerinden
biri de bünyesinde hastalık
ve böcek barındırmamasıdır.
Üretiminde en hızlı çoğaltma,
çelikleme yöntemi ile sağlanır. İşlem
için en uygun zaman, bitkinin
de en aktif olduğu haziran ile eylül
ayları arasındaki dönemdir. Üretimi
yapılacak çelikler, o yılın taze
sürgünlerinin bulunduğu yan dallardan
alınır.
Uygulamada kesim işlemi, taze sürgünlerden, boyları ortalama 5-8 cm olacak şekilde yapılır. İşlem sırasında keskin bir bahçe makası kullanılarak, üstte 2-3 yaprak kalacak şekilde aşağı doğru tüm yapraklar temizlenir. Üst kısmı gözün ters yönüne doğru, aşağı eğik/ verev kesilmelidir. Bunun sebebi, sulama ve yağmur sularının göze doğru birikme yapmadan akıp gitmesini sağlamaktır. Böylece, gözde çürüme ve hastalığın önüne geçilmiş olunur. Çeliğin altında kesim, son gözün hemen altından düz uygulanır.
Kesilen çelikler bekletilmeden hemen, hazırlanan ortama dikilmelidir. Dikimin yapılacağı ortam, iç mekânda ve sadece perlit gibi tek malzeme kullanılarak hazırlanabilir. Dış mekânda köklendirme için de perlit ve kum ağırlıklı torf karışımı kullanılabilir. Çelikler hazırlanan ortamda, yaprakların hizasına kadar derine batırılır ve üzerinin kapatılması gerekmez. Çelikler köklenene kadar, dikildiği ortamın daima nemli kalmasına özen gösterilmelidir. Köklenmeyle birlikte, hafif ve geçirgenliği iyi olan bahçe toprağına şaşırtılabilir. Bu süreçte, bitki yerine alışmaya başladığında, sulama da azaltılabilir. Yaklaşık bir yıl sonra, arzu ediliyorsa dış mekâna dikim yapılabilir.
Çelikler hazırlanan ortamda, yaprakların hizasına kadar derine batırılır ve üzerinin kapatılması gerekmez. Çelikler köklenene kadar, dikildiği ortamın daima nemli kalmasına özen gösterilmelidir. Köklenmeyle birlikte, hafif ve geçirgenliği iyi olan bahçe toprağına şaşırtılabilir. Bu süreçte, bitki yerine alışmaya başladığında, sulama da azaltılabilir. Yaklaşık bir yıl sonra, arzu ediliyorsa dış mekâna dikim yapılabilir.